Ізноў спаткалісь мы, ізноў сышлісь дарогі,
Ізноў я прад табой
З балючым сэрцам, дзе сабралась смуткаў многа,
Са змучэнай душой.
Нехай-жэ пры грудзях тваіх я выпью сьлёзы, -
Аткрыю хай душу;
Што сэрцэ абвіло вянком калючэк рожы, –
Усё нехай скажу.
Паслухай – хоць цябе ўсё гэта можэ знудзе –
Нявесялы мой сказ –
Дай, выказаць усё, – мне гэта можэ шчасьцем будзе
У жыцьці без прыкрас.
Дай выказаць усё, і чуткаю душою
Душу маю сагрэй,
I будзе мне лягчэй пуцінай йсьці крутою,
Жыць будзе мне лягчэй!
|
|
